De Penitentiaire Inrichting voor Vrouwen is gehuisvest in het vernieuwde complex van de voormalige militaire gevangenis in Nieuwersluis. Het hoofdterrein van de PIV bestaat uit drie nieuwe gebouwen. Elk met een ongebruikelijk bakstenen dak met een naar het lijkt vreemde nok-lijn, trekt men deze door ontstaat er een denkbeeldig vierkant dat de gebouwen verbindt tot een geheel. Baksteen en asfalt maken het terrein somber en weerbarstig. Toch is het de ideale locatie voor een werk omdat het de enige plek is waar personeel en gedetineerden kunnen komen. Alleen was alle ruimte hier al in gebruik, de rest-ruimte voor kunst bevondt zich alleen nog onder de grond of in de lucht en voor dat laatste is gekozen.
La Palma is ontstaan op het punt waar de diagonalen van het denkbeeldige vierkant elkaar snijden. Het verborgen punt binnen de architectonische compositie wordt zichtbaar door er bijvoorbeeld een zuil te plaatsen. Die zuil werd uiteindelijk een palm op een eiland. De palm is in het verleden gebruikt als ornamenteel groen in tuinen van de buitenhoven langs de Vecht en ook binnen de PIV. Als symbool verwijst ze door de rechte stam en weelderige kroon naar de weder-geboorte. De hoop op een teverbeteren mens is een grondslag waarop het strafsysteem zich basseert. Als een onbewoond eiland is het beeld een paradox binnen de gevangenis, een groter contrast in vrijheidsbeleving is niet denkbaar. Het beeld hangt op een hoogte 4,15 meter boven de grond zodat er vrachtauto’s onderdoor kunnen rijden.