Het werk bestaat uit 263 beeldjes van porselein welke in wisselende samenstelling zijn gemonteerd in de vensterbanken (tussen het glas en traliewerk) van het Logiesgebouw. Porselein is een duurzaam materiaal met een decoratieve betekenis, denk aan de porseleinkamers in de 17de eeuwse buitenhuizen aan de Vecht waarlangs ook de PCN ligt gesitueerd. Het decoratieve aspekt vormt een tegenhanger op de sobere en utilitaire gedaante van het gebouw. De vorm van de beeldje is zo gekozen dat ze zich optimaal van elkaar onderscheiden. De kleuren zijn gekozen op basis van het traditionele kleurgamma waarmee porselein wordt gedecoreerd, blauw, geel, groen, rood en bruin. De beeldje zijn enigzins willekeurig doorboord met een bout en daarmee vastgedraaid in de vensterbank. De 5 verschillende beeldjes verdeeld in groepjes van 3, zorgen dat elk van de in totaal 60 cellen een eigen unieke opstelling heeft. De rest van de beeldjes zijn verdeeld over de overige ramen.